İZMİR

Suriye’de mühendis, İzmir'de işsiz

 Suriye’deki savaştan kaçarak Türkiye’ye sığınan ve çadır kentler dışında yaşayan yüz binlerce Suriyeli mülteci normal yaşama adapte olmaya çalışıyor. Bunlardan biri olan mülteci Deham Şeho, 6 kişilik ailesiyle birlikte yaklaşık 2 yıl önce İzmir’in Konak İlçesi’nin Ballıkuyu Semtine göç etmiş. Suriye’de iken elektrik mühendisi olarak çalışarak ailesinin geçimini sağlayan Deham Şeho Türkiye’de istediği halde mesleğini yapamıyor. Deham, yetkililerden çalışabilmelerinin önünü açacak düzenlemelerin yapılmasını istiyor.

Suriye’nin Cizire Kantonu’nun Haseki kentinden gelen Deham Şeho ve eşinin beş çocuğu var. Deham Şeho, Halep’te Mühendislik Okulu’nun Elektrik Bölümü’nü bitirmiş ve oto elektriği üzerine tahsiste bulunmuş. Suriye’deyken ufak bir oto teyp imalatı yapan bir atölyesi, evi ve tarlası olan Deham savaşla birlikte bunları geride bırakmış. 47 yaşındaki Deham’ın İngilizcesi de var.

Deham gazetemize konuşarak yaşadıkları sıkıntıları anlattı. Nusra Cephesi (Cephetun Nusra) isimli örgütün saldırılarından dolayı göç etmek zorunda kaldıklarını ifade eden Deham, bu örgütün kendilerine katılmayanlarını öldürdüğünü dile getirdi.

ÇOCUKLAR KONFEKSİYONDA

3 çocuğunun konfeksiyonda çalıştığını ve haftalık 150 TL aldıklarını söyleyen Deham “Bu sayede geçimimizi sağlıyoruz. Bir kızım İngilizce öğretmenliği mezunu. Ama şimdi o da burada konfeksiyonda çalışıyor. Onun dışındakiler ikisi liseden mezun olmuştu diğer ikisi de lisede okuyordu. Ancak eğitimleri durmak zorunda kaldı. Çok az Türkçe biliyorum ama çocuklarım kendine yetecek Türkçe öğrendiler. Kardeşlerim de savaşla birlikte Kürdistan Federal Bölgesi’ne göç etti. Geride annem babam kaldı. 80 yaşındalar ve tarlalara bakıyorlar. Gelmek istemediler. En son 10 gün önce telefonla konuştum” dedi.

‘ÇALIŞMAK İSTİYORUM’
Mesleğini yapmak için birkaç yere başvurduğunu dile getiren Deham şunları söyledi “Ama valilikten bir belge istediler. Valiliğe bu belgeyi istemek için gittiğimde vermediler. Bize insan muamelesi yapmıyorlar. Televizyonda devlet yetkilileri tarafından konuşulanlarla uygulananlar çok farklı. Devletten hiç yardım almadık. Televizyonda izlerken kucak açıldığı, yardım edildiği söyleniyor ama böyle bir şey yok. Muhtarımız da şahittir. Ben çalışmak istiyorum. Kimseden yardım istemiyorum ama bunun fırsatı bize tanınmadı. Kimse yardımcı olmuyor. Savaş bittiğinde geri dönmek istiyoruz. Çünkü burada sefalet içindeyiz. 300 lira kira veriyoruz. Kazandığımızla ancak günübirlik geçimimiz sağlıyoruz. Eşyalarımızı bile komşular getirdi.” (İzmir/EVRENSEL)