Tahir Çalgüner yazdı: "Çevre-bilimi' ders notlarında Ekolojisizlik ve Sevgisizlik !!

Sonuç olarak; 'Çevrebilim' adındaki çağdışı bir zihniyet, her zaman 'Ekoloji'ye eşitlenir (indirgenir!). 'Ekolojizm', hem modernizm, hem de 'post modernliğin' panzehiridir. Artık günümüzde, 'çevrebilim', sözdebilim ya da 'makyajcı bilim' olarak kabul görme noktasındadır. Tüm, 'gerçek ekolojist bilimcilerin', gündemindeki tek amaç; bütünsellik (holistik) paradigmanın,'yöntem bilimsel' açıdan bilimsel altyapısını hazırlamaya yöneliktir. Bugünün pozitivist bilim anlayışı içinde 'sosyal olan' ve 'doğal olan'/doğaya ait olan birbirinden koparılarak farklı gerçeklikler olarak kavramsallaştırılmaktadır. Newtoncu bir neoklasik iktisat teorisi (çevre ekonomisi) ve sosyal bilim paradigmasının törpülenmesi, ekolojist plancıların üzerinde hassasiyetle durdukları önemli konulardır. Unutulmamalıdır ki; Ekolojist dönüşüm; insanın uzuvlarında değişiklik yapıp, yeni bir 'yaratık' ortaya çıkartmayı amaçlayan bir fiktif süreç olarak değil, sadece zihinsel bir devrimi başlatan bir aşama/durumsallık olarak algılanmalıdır.

Bugün,'ne kadar insan merkezlilik' sorusunu soran, yarın 'insanlık' kavramını da teraziye koyup tartmaya kalkar. 'Ne kadar insan merkezlilik?' ve sonrasında ise, 'İnsanmerkezlilik, ne kadara?' sorusu; aslında biz ekolojistlere bazı ipuçları vermekte. Bu ipucu şudur; Sırasıyla, a) 'Pozitivist' + b) 'Neoliberal' tınılar içeren, parçalı bulutlu ve ifade sendromlu, bu tür bir yaklaşımın, kozmozdaki şirin tekrarı; (ego-centrik)-'kendi merkezli'- ruh haline sahip akademisyenler ve de değişmez sevgi yoksunu hayat felsefeleridir.